Over The Edge - Chapter 12

“ส เสี่ย...” พอวาเอ่ยเรียกอีกฝ่ายตะกุกตะกักเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่เสียดสีอยู่ด้านล่าง ก่อนจะต้องหดตัวเข้ากับแผ่นอกของอีกฝ่ายเมื่อเสียงทุ้มต่ำแหบพร่ากระซิบหยอกล้อเข้าที่ข้างหู “สีดำหรือเปล่าวันนี้”

มือบางเปลี่ยนเป็นทุบไหล่อีกฝ่ายเบาๆ ก่อนจะพึมพำในลำคอว่าบ้าจนคนฟังยกยิ้มด้วยความชอบใจ จมูกโด่งสูดดมความหอมจากซอกคอของคนเด็กกว่าเนิ่นนานจนพอวารู้สึกตัวร้อนขึ้นมา ใบหน้าหวานถูกจับให้อยู่ระดับเดียวกันก่อนริมฝีปากหยักของคนแก่กว่าจะกดประทับลงบริเวณแก้มนิ่มแล้วไล่ไปยังส่วนต่างๆ บนใบหน้าหวานจนครบแล้วถึงจะเปลี่ยนไปยังบริเวณแผ่นอกบางที่ไร้อาภรณ์ปกปิดเมื่อเขาได้ดึงเสื้อที่ปลดกระดุมออกลง

“อ๊ะ” ร่างบอบบางกระตุกตัวน้อยๆ เมื่อถูกลิ้นของอีกฝ่ายดูดดึงบริเวณตุ่มไตสีชมพูอ่อนที่กำลังจะกลายเป็นสีเข้มในไม่ช้า

ความเสียวซ่านจากการโดนละเลงลิ้นทำให้เด็กหนุ่มส่งเสียงร้องออกมาอย่างลืมตัว อิทธิพลใช้มืออีกข้างปลดกระดุมแล้วรูดซิปกางเกงของอีกฝ่ายออก จากนั้นจึงผละออกมาเล็กน้อยให้พอวายกตัวขึ้นเพื่อที่จะได้ถอดกางเกงที่แสนเกะกะนี้ออกไปให้พ้นทาง

คนเป็นเสี่ยใช้มือหนากดแผ่นหลังขาวให้โน้มลงมาใกล้ชิด แล้วจัดการไล้เลียชิมยอดอกของเด็กน้อยต่อ ในขณะที่มืออีกข้างก็ยกขึ้นบีบขยำก้นนิ่มอย่างมันเขี้ยว พอเห็นว่าพอวาเริ่มมัวเมาไปกับสัมผัสที่มอบให้ ชายหนุ่มก็ค่อยๆ จับตัวของอีกฝ่ายให้นั่งคร่อมตัก แล้วใช้แขนข้างซ้ายโอบกระชับรอบเอวเข้ามาใกล้เพื่อใช้มืออีกข้างส่งไปสำรวจช่องทางด้านหลังของอีกฝ่าย

อาจเป็นเพราะการมีเซ็กซ์กับเสี่ยไม่ใช่เรื่องใหม่ของพอวาอีกต่อไป นักศึกษาหน้าหวานเลยไม่แสดงอาการขัดขืนออกมาแม้แต่น้อย แต่กลับช่วยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็วและราบรื่นขึ้นเพราะเขาเองก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาเหมือนกัน

กายขาวของคนตัวเล็กกว่าสั่นสะท้านด้วยความตกใจเมื่อโดนนิ้วแข็งของอีกฝ่ายแตะลูบไปมาบริเวณด้านหลัง ก่อนจะรู้สึกได้ว่ากำลังมีอะไรบางอย่างค่อยๆ กดเข้ามาอย่างเชื่องช้า ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นเพราะความอึดอัด แต่สักพักก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อเสี่ยใช้มืออีกข้างจับส่วนอ่อนไหวของเขาขยับรูดขึ้นลงให้จนรู้สึกเสียวซ่าน

พอถูกจับรูดรั้งได้ไม่นาน พอวาก็เริ่มจะทนกักเก็บอารมณ์ที่ปะทุขึ้นไม่ไหว ดวงตากลมโตหวานฉ่ำปรือปรอยแล้วกัดปากด้วยท่าทางที่มองแล้วน่าฟัดให้จมเขี้ยว อิทธิพลค่อยๆ เพิ่มนิ้วที่ด้านหลังเข้าไปอย่างช้าๆ แล้วพยายามควานหาจุดอ่อนไหวของอีกฝ่ายอย่างใจเย็น เพียงไม่นานร่างของเด็กน้อยที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสทั้งหมดก็ส่งเสียงร้องออกมาพร้อมสะโพกที่กระตุกยกขึ้น

“อ๊ะ”

“ตรงนี้เหรอ หืม” เสียงทุ้มต่ำกระซิบแหบพร่าแล้วเป่าลมหายใจร้อนๆ ใส่จนพอวาวาบหวาม

ใบหน้าหวานไม่ได้ตอบแต่พยักหน้ารับอย่างอายๆ แล้วก้มหน้าลงซบกับไหล่หนาของเสี่ย จากนั้นก็รู้สึกได้ว่าจังหวะทั้งด้านหน้าและหลังกำลังเปลี่ยนไปจนอดไม่ได้ที่จะบิดเร่าอยู่บนร่างกายสูงใหญ่ของชายหนุ่ม

“อ่ะ อืมม อา”

“เงยหน้าขึ้น” พอวาสั่นหัวไปมาเพราะเขินอายจนกว่าจะมองใบหน้าหล่อเหลาของเสี่ยได้

พอเห็นว่าเด็กกำลังดื้อ อิทธิพลก็เหมือนยิ่งแกล้งให้อารมณ์ของพอวาเตลิดด้วยการเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนร่างบอบบางสั่นสะท้านส่งเสียงร้องปนเสียงหอบหายใจออกมา

“พ พอแล้ว” พอวาเหมือนกำลังจะตาย เด็กหนุ่มเอ่ยขอร้องให้อีกฝ่ายหยุดด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น อิทธิพลเองก็ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายเสร็จไปก่อนเพราะจะหมดแรงลงซะก่อนเลยยอมลดจังหวะลงแล้วหยุดมือที่ด้านหน้าเปลี่ยนเป็นคว้าจับข้อมือขาวมาวางบนกึ่งกลางลำตัวของเขาเอง

“จับมันสิ” เด็กทุนหน้าหวานออกอาการอึกอัก ถึงจะเคยมีเซ็กซ์กับอีกฝ่ายมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่เขาก็ไม่เคยแตะต้องส่วนนี้ของชายหนุ่มมาก่อนเลย พอคิดว่ามันจะสามารถช่วยให้อีกฝ่ายมีความสุขขึ้นมาได้ พอวาก็ข่มความอายไว้แล้วค่อยๆ จับคลึงบริเวณนั้นอย่างตั้งใจ

“ปลดซิปกับกระดุมกางเกงฉันด้วยสิ”

“อ๊ะ” ไม่สั่งเปล่า คนเจ้าเล่ห์ยังกระแทกนิ้วเข้ามาที่จุดกระสันของเขาอย่างแรงครั้งหนึ่งจนตัวกระตุก พอวากัดปากแน่นแล้วจ้องมองหน้าของเสี่ยอย่างเคืองๆ ด้วยแววตาที่ฉ่ำไปด้วยน้ำ

“รูดมันแบบที่ฉันทำ” เด็กหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะใช้มือจับส่วนนั้นของเสี่ยที่เคยเข้ามาในตัวเขาเบาๆ แล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ พอวามองใบหน้าหล่อเหลาที่ดูพอใจอย่างอายๆ พอจะก้มหน้าหนีสายตาอีกฝ่ายก็ต้องเจอกับความแข็งขืนที่กำลังสู้มือ เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจปิดตาตัวเองแทน

“บีบให้แน่นกว่านี้อีกหน่อย”

อิทธิพลสั่งขณะที่ก็ยังไม่หยุดวุ่นวายกับช่องทางด้านหลังของอีกฝ่ายที่ในเวลานี้ไม่ค่อยหดเกร็งเท่าในตอนแรกอีกแล้ว เสี่ยหนุ่มแอบพรูลมหายใจออกมาเมื่อรู้สึกได้ถึงความเสียวซ่าน

ชายหนุ่มส่งมือข้างที่ว่างไปจับมือของคนอ่อนกว่าที่กำลังช่วยรูดรั้งสร้างอารมณ์ให้เร็วขึ้น จากนั้นก็หยุดลงเมื่อรู้สึกเพียงพอแล้ว พอวาเองก็เหมือนจะรู้ว่าช่วงเวลาสำคัญที่แท้จริงกำลังมาถึง ใบหน้าหวานมีเหงื่อออกน้อยๆ แก้มสองข้างแดงเรื่อด้วยอารมณ์ทางเพศที่พลุ่งพล่าน เด็กหนุ่มถูกจับตัวให้อยู่นิ่งๆ ก่อนจะรู้สึกได้ถึงแท่งแข็งขืนที่กำลังเสียดสีไปมาบริเวณช่องทางด้านหลังที่ขมิบเข้าออกราวกับรอคอยบางสิ่งบางอย่างมาเติมเต็ม

“จะเข้าไปแล้วนะ”

มือหนาจับแก่นกายไว้แน่นแล้วค่อยๆ สอดใส่เข้าไปอย่างเชื่องช้า กายขาวของพอวาผวาเล็กน้อยเมื่อรู้สึกได้ว่าส่วนนั้นของชายหนุ่มได้สอดเข้ามาภายในตัวแล้วส่วนหนึ่ง เล็บของพอวาจิกลงบนไหล่หนาเมื่อถูกดันเข้ามาจนสุด

พอวาหอบหายใจแล้วเม้มปากเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดี รอเพียงไม่นานคนข้างล่างก็ขยับตัวเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ แรงตอดรัดแน่นๆ กำลังทรมานคนเป็นเสี่ยให้อยากกระแทกร่างขาวๆ นี้ให้ร้องไห้

“อ่ะ อืออ” เสียงนุ่มทุ้มร้องครางแผ่ว จากนั้นก็เริ่มรู้สึกว่าเสี่ยกำลังขยับดันส่งแรงมากกว่าเดิมจนรู้สึกเสียวสะท้าน เท้าของพอวาจิกเกร็งแน่นเมื่ออีกฝ่ายยังคงขยับเข้าออกเป็นจังหวะที่รวดเร็วโดยไม่หยุดพัก

ยิ่งรู้สึกถึงแรงโยกมากเท่าไหร่ พอวาก็รู้สึกหัวสมองว่างเปล่ามากเท่านั้น เด็กหนุ่มลืมกลัวแม้กระทั่งว่าเก้าอี้นี้จะสามารถทนรับแรงของพวกเขาได้หรือเปล่า ในเวลานี้พอวารู้สึกเพียงแค่อยากให้ชายหนุ่มขยับมากกว่านี้ เหมือน   ประสบการณ์ก่อนหน้าที่ผ่านมาจะสอนให้พอวาเริ่มปรับตัวได้ คนหน้าหวานพยายามกดตัวลงขณะที่อีกฝ่ายสวนขึ้นจนอิทธิพลแทบคลั่งกับการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ นี้

ความสุขสมที่มากกว่าปกติกำลังทำให้เสี่ยแทบทนไม่ไหว เขาใช้มือจับยึดสะโพกทั้งสองข้างของพอวาไว้ก่อนเด้งสวนเข้าออกอย่างรัวเร็วจนเด็กหนุ่มร้องครางเสียงหลงอย่างกลั้นไม่อยู่ พอวาใช้ปากงับเข้ากับไหล่ของอีกฝ่ายแล้วรองรับอารมณ์ที่ดุดันขึ้นแต่โดยดี

อิทธิพลโหมแรงใส่เด็กหน้าหวานอย่างไม่หยุดหย่อน จังหวะกระแทกกระทั้นนี้ทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกเข้าใกล้เส้นชัยเข้าไปทุกขณะ พอวากำมือจิกขาเกร็งแน่น เพียงไม่นานความสุขของเขาก็ล้นทะลักใส่เสื้อเชิ้ตของเสี่ยจนเปรอะเปื้อนพร้อมๆ กับชายหนุ่มที่สุขสมถึงจุดหมายเช่นกัน

เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ก่อนใบหน้าหวานจะรู้สึกถึงความเปียกชื้นจากลิ้นร้อนที่ไล้เลียลงมายังแก้ม จากนั้นก็จบด้วยการทาบทับริมฝีปากหยักเข้ากับกลีบบางอิ่มเบาๆ เป็นการปิดท้าย

“ทีนี้รู้หรือยัง? ว่าทำไมฉันถึงจ่ายค่าเช่าให้” พอวาที่สมองกำลังประมวลผลได้ไม่ดีนักส่ายหน้าไปมาน้อยๆ อย่างไม่เข้าใจ ดวงตากลมโตของเด็กหนุ่มดูใกล้จะปิดลงเต็มที ขณะที่เสียงทุ้มต่ำของเสี่ยกระซิบคำตอบเข้าที่ใบหู

“เพราะนายทำให้ฉันมีความสุขไงล่ะ เด็กน้อย”